Aşık Ali Rıza

1949 yılında Arpaçay’ın Sosgert (şimdiki adı Taşdere) köyünde doğdu. Asıl adı Ali Rıza Ezgi’dir. İlkokulu köyünde okudu.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Özellikle amcası Sosgertli Aşık Hicrani’den etkilendi ve çocuk denecek çağlarda Aşık İlhami’nin (1932-1987) yanında çıraklığa başladı. Hem geleneği hem de bağlama çalmayı öğrendi. Daha sonra karşılaştığı aşıklar aracılığıyla kendini geliştirdi ve bilgisini pekiştirdi.

Askerlik dönüşü İzmir’e yerleşen Ezgi, özellikle bu yörede birçok şenlik ve aşık meclisine katıldı. Konya Aşıklar Bayramına da düzenli olarak katıldı ve hemen her dalda örnekler sundu.

Aşık Rıza

’nın şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı. Ayrıca bazı eserlerin arşivlere aktarılmasına aracılık etti.

Benim

Açılmayan sabah bitmeyen gece

Ne zaman doğacak güneşim benim

Her gün sevilmeyi ettin eğlence

Sinemi çürüttü gözyaşım benim

Yaptığım sanatta karım yok diye

Zalimlerle bir pazarım yok diye

Kapımdı servetim varım yok diye

Yüzünü çevirir kardaşım benim

Yüce yüce dağlar aştın Al’Rıza

Dünyanın işine şaştın Al’Rıza

Sorsalar külfeti kaçtın Al’Rıza

Beş evlat bir hayat yoldaşım benim

---

Gerçektir

Uzun giysi tarihlere karıştı

Etekler kısalmış bu bir gerçektir

Eski terbiyemiz eski töremiz

Toprağa basıldı bu bir gerçektir

Bırak dağı sarsın harami boşver

Benim içimdeki yaramı boşver

Leyla’yı Mecnun’u Kerem’i boşver

O eski masalmış bu bir gerçektir

Aşık Alı Rıza

bağrı taş kaldım

Yıllardır gurbette gözü yaş kaldım

Liseyi bitirdim yine boş kaldım

Boşuna tahsilmiş bu bir gerçektir